تاریخچه هاپکیدو:
هاپکیدو در ابتدا در کشور کره و توسط بودائیان متعصب متولد گردید.
تکنیک های هاپکیدو در آغاز توسط افراد خانواده های سلطنتی و اشرافزادگان به عنوان راهی برای دفاع شخصی و حفظ امنیت فردی مورد استفاده قرار می گرفت. بر خلاف بسیاری دیگر از هنرهای رزمی، هاپکیدو به صورت کلی و عمومی تمرین نمی شده و یا شناخته شده نبوده است. یک استاد بزرگ رشته هاپکیدو Su-san نام داشته و به هنرآموزان این سبک رزمی را آموزش می داده است.
این تکنیک ها، در دوران انقراض سلطنت Imjinwae Ran مورد استفاده قرار می گرفته اند و در طول بسیاری از دوره های حکومتی محبوبیت داشته اند، اما با از بین رفتن قوانین بودائی و جایگزین شدن دوره کنفوسیوس در کره، این سبک، اندک اندک دوره سقوط را پیمود، زیرا کنفوسیوس به نیروی انضباط روحی و دانش بیش از نیروی جسمانی اهمیت می داد و بنابراین با ممنوع شدن آموزش این سبک به هنرجویان، اشرافزادگان و اساتید و خانواده های ثروتمند کره ای بدون اطلاع مقامات دولتی به آموزش و تمرین این رشته در خانه های خود می پرداختند.
سالها بعد، هاپکیدو توسط پدر این رشته یعنی چوی، (1986-1904) مجدداً به علاقمندان رشته های رزمی معرفی گردید. والدین یانگ خیلی زود و در حالی که او تنها نه سال سن داشت از دنیا رفتند و سپس او زیر نظر استادی به نام Takeda نزدیک به چهل سال به تعلیم و آموزش هاپکیدو پرداخت. وشیبا که پایه گذار سبک آی کی دو محسوب می شود، از شاگردان Takeda بودند. سبک های هاپکیدو و آیکیدو هر دو نقاط تشابه بسیار زیادی با سبک جوجیتسو دارند، بنابراین Yong Sool Choi بعد از مرگ تاکدا به کره برگشت و شروع به آموختن هنرهای رزمی کره ای کرد. یکی از شاگردان Choi به نام Yi hanjae، بعد از پایان دوره تحصیل در مدرسه Choi، مدرسه ای تأسیس کرد و به آموزش هاپکیدو به جوانان پرداخت.
از آن زمان به بعد، سبک هاپکیدو تحت تأثیر هنرهای رزمی Tang Soo Do و Taekgon قرار گرفت.
امروزه، ارگان های دولتی، مدرسه های نظامی و ارتشی، به آموزش هاپکیدو به شاگردان خود می پردازد و در حال حاضر نزدیک به یک میلیون نفر در سراسر کره به این ورزش اشتغال دارند. در ایالات متحده آلمان، کانادا، اسپانیا، آرژانتین، مکزیک، برزیل، چین و فرانسه مدارس هاپکیدو به صورت جداگانه و رسمی به فعالیت مشغول هستند.
ویژگی هاپکیدو
ویژگی تکنیکهای هاپکیدو مطابق علم بیو مکانیک و استفاده ازسایر علوم ورزشی است، مناسب ترین کلام را که میتوان درمورد هاپکیدو بیان نمود این است که بگوییم نیرومند ترین،بلند قد ترین،چاق ترین وماهر ترین افراد را می توان با کمترین نیرو و با استفاده مضاعف از نیروی مهاجم وکوتاه ترین زمان به درگیری خاتمه داد.
جاذبه های هاپکیدو را نمی توان در چند جمله فوق بیان نمود، به عبارتی همان گونه که همواره در بسیاری از هنرهای رزمی شاهد ضعف های جسمانی افراد حتی تا سطح پیشرفته هستیم، بدنسازی کلاسه شده علمی هاپکیدو از این ضعف برخوردار نبوده وبرای جبران این ضعف میتوان به همه رزمی کاران سبکهای معتبرجهانی توصیه نمود که در این کلاسها شرکت نمایند.
هاپکیدو در هر جلسه تمرینی وعملی شاهد بخش های متنوع وگوناگون سازندگی اعم از بدنسازی، ضربات دست و پا، تمرکز، تکنیکهای قفل مفصلی، پرتاب و انواع سلاح سرد و غیره می باشد در این سبک هنرجو همچون سایر رشته های رزمی دارای درجه بندی یا رتبه کمربند از سفید تا مشکی ( دان1 الی ... )می باشد.